Ontdek het spel!

vrijdag 12 oktober 2018

Zweten, pijn en opwinding in de ultieme straf

Laatst was mijn slaaf zo stout dat ik op zoek ging naar de ultieme opdracht.  Het heeft hem echt bloed, zweet en tranen gekost, maar hij heeft zijn straf uiteindelijk er goed vanaf gebracht.

De opdracht was eenvoudig: hij moest touwspringen.  Ook niet zoveel: 100 keer springen zonder stoppen.  Maar we hadden natuurlijk wat addertjes onder het gras.

Dit waren de spelregels voor zijn straf:


  • slaaf moest 100 keer touwspringen zonder een onderbreking.  
  • op zijn tepels gingen twee wasknijpers.  Vielen ze af, dan moest hij stoppen met springen.
  • tussen elke onderbreking moest hij het aantal sprongen dat hij reeds deed, gedeeld door 10, pompen.  (bij 78 sprongen, moest hij dus 8 keer pompen)
  • de slaaf moest gedurende het springen zonder fout een erectie aanhouden.  Het verliezen van de erectie, betekende een verplichte onderbreking.

Je begrijpt het probleem van de slaaf: springen was nodig om aan zijn 100 sprongen te houden.  Concentratie was vereist om het touw niet tegen zijn voeten te krijgen.  hij zou dus maar beter hoog genoeg springen om niet te moeten stoppen.  Maar dat voelde hij dan weer in zijn tepels, en die heerlijk op en neer springende lul van hem.

Daarnaast probeerde hij elke keer opnieuw zo lang mogelijk door te gaan omdat pas bij honderd de opdracht zou afsluiten, maar dat betekende bij een falen tegen het einde van de rit dan weer dat hij extra moe was voor de volgende sessie, en extra moest gaan pompen.

de paniek in zijn ogen nam dan ook toe, toen hij na 6 keer falen probeerde voor 130 keer te springen.  Deze keer moest en zou hij het halen.  Bij 115 begon ik te vrezen dat hij het echt zou gaan halen, dus nam ik de zweep, en ging ik los op zijn achterwerk tussen elke sprong in.  Hij strandde op 126 sprongen.

Twee pogingen later, is het hem gelukt om 140 keer te springen zonder enige pauze.

Zijn straf was toen natuurlijk nog niet over, want die heerlijke wasknijpers moesten nog weg... :-)